Wielkość światowego rynku dodatków do tworzyw sztucznych w 2015 roku wyceniono na aż 48,2 mld USD (44,2 mld EUR, 33 mld GBP) i według prognoz, wartość ta będzie się powiększać w ciągu najbliższych pięciu lat, zgodnie z najnowszym raportem BCC Research zatytułowanym Światowy Rynek Dodatków do Tworzyw Sztucznych (Global Markets for Plastics Additives), który ma na celu identyfikację i ocenę możliwości rynkowych pełnego zakresu dodatków do tworzyw sztucznych. Globalny rynek dodatków jest analizowany i oceniany za pomocą różnych parametrów, a przyszły wzrost jest prognozowany zarówno dla całego rynku jak i ewentualnych innych jego segmentów aż do 2021 roku.
Szacuje się, że wartość światowego rynku dodatków do tworzyw sztucznych wzrośnie z prawie 50,6 mld USD w roku 2016 do 64,6 mld USD w roku 2021, przy wartości CAGR wynoszącej 5% w okresie 2016-2021.
Wiodący segment tego rynku, obejmujący modyfikatory właściwości, wzrośnie z prawie 27,9 mld USD w 2016 roku do prawie 35,9 mld USD w 2021 roku przy CAGR wynoszącym 5,2%, natomiast segment substancji poprawiających właściwości wzrośnie z 9,3 mld USD w 2016 roku do 11,9 mld USD w roku 2021 przy CAGR wynoszącym 5,1%.
Według raportu, dodatki do tworzyw sztucznych nadal będą zyskiwać na znaczeniu w przyszłości, nie tylko ze względu na stale rosnące wymagania wobec standardów technicznych materiałów polimerowych, ale również dlatego, że klienci znajdują się pod coraz większą presją związaną ze wzrostem wydajności i efektywnością procesu, co z kolei przekłada się na rosnące zapotrzebowanie na jeszcze lepsze dodatki. Sukces na rynku polimerów, takich jak polichlorek winylu (PVC) lub polipropylen (PP), zależy nie tylko od polimeru podstawowego, ale także od dodatków, które sprawiają, że tworzywa sztuczne stają się coraz bardziej użyteczne. Ich przydatność jest w dużej mierze przypisywana stosowanym do ich produkcji polimerom, a nie wykorzystywanym dodatkom.
Jednak wielokrotnie dodatkom do tworzyw sztucznych przypisuje się właściwości szkodliwe zarówno dla zdrowia człowieka jak i środowiska i wówczas przemysł wymaga zastąpienia takiego dodatku innym, lub musi zostać udowodnione, że tenże dodatek w rzeczywistości nie wykazuje właściwości szkodliwych. /Źródło: EPPM/